Bez obzira imaš li ili nemaš psa, opštepoznato je da se starosna dob omiljenih kućnih ljubimaca, može izračunati i da možemo odrediti, koliko u stvari psećih godina imaju psi. Jer, jedna ljudska i jedna pseća godina, se ni po čemu ne mogu izjednačiti, osim po trajanju. Godine psa su se do sada računale, tako što se starosna dob psa pomnožila sa brojem sedam, odnosno jedna pseća godina je bila sedam ljudskih, zar ne? Međutim, naučnici sada imaju novu formulu za računanje!

Ali, prema Nacionalnom insitutu za zdravstvo (NIH), ova formula se vremenom promijenila. Znači li to da sve ovo vrijeme griješimo?

U istraživanju, koje je proučavalo biološke promjene psećih genoma tokom svog života, naučnici su koristili epigenetiku (proces u kojem se u genomu događa modifikacija), kao biološki marker za proučavanje procesa starenja.

Istraživanje je proučavalo slične osobine između pasa i ljudi, vremensku traku razvoja koja počinje rođenjem, nastavlja se djetinjstvom, pubertetom, odraslom dobi i na kraju smrću.

Sa svakim novim periodom, hemijske oznake na našoj, ali i životinjskoj DNK se mijenjaju. Kako prelazimo u sljedeće faze svog života, molekuli se pričvršćuju na određene dijelove našeg DNK-a i prebacuju ih u „off“ stanje.

Prema NIH-u, ovi obrasci su ono što nam omogućava, da precizno izmjerimo starost neke osobe. Poznati su i kao “epigenetski satovi”. Oni pružaju snažne alate za procjenu prehrambenih, hormonalnih i genetskih učinaka na starenje.

Naučnici su skloni ovaj proces uporediti sa borama. Kada pogledamo neku osobu, pretpostavićemo njegovu dob na osnovu bora, sijede kose i drugih fizičkih karakteristika.

Ali do sada, ovi epigenetski satovi samo su zaista uspješni u predviđanju ljudske dobi. Da bi razumjeli epigenetske satove kod drugih vrsta, naučnici su odlučili istražiti životni vijek psa, zbog činjenice da su njihovo okruženje, prehrana, fiziološki i razvojni obrasci slični onima, kao kod ljudi.

“Psi doživljavaju iste biološke znakove starenja kao i ljudi, ali to čine u kraćem periodu, u prosjeku oko 10 do 15 godina, nasuprot ljudima kod kojih proces traje oko 70 godina”, kaže dr Elaine Ostrander, ugledni istraživač.

U istraživanju su proučavani uzorci, 104 psa u dobi od četiri sedmice do 16 godina. Većina pasa koji su učestvovali, bili su labradori. Da bi uporedili epigenetske satove, uporedili su je s ranije objavljenom studijom sa uzorcima 320 ljudi starosne dobi, od jedne do 103 godine.

U suštini, stvarni postupak otkrivanja ljudske dobi psa, mnogo je složeniji od samog množenja njihove dobi sa brojem sedam.

Nova formula za izračunavanje godina psa zasniva se na pronalaženju prirodnog logaritma starosti psa, koji se množi sa brojem 16, te se zatim na rezultat dodaje 31.

Prema ovoj računici, dvomjesečni pas je poput devetomjesečne bebe. Kako još ovo znamo? Recimo, na osnovu zuba, koji im se do tada razviju.

Na primjer, prirodni logoritam psa od devet godina je 2.2. Kada se ovaj broj pomnoži sa 16 i tome se doda broj 31, pas star devet godina u ljudskim godinama,  bi imao 66 godina.

Izvor: ultra.ba